“แต่ผมพยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเองลุกขึ้นมาต่อสู้อีกครั้ง  ด้วยการมาเรียนวิชาชีพปั้น
หุ่นกระบอกที่ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ อย่างจริงจัง ฝึกฝนพัฒนาฝีมือ  ทำขายจนเริ่มมีรายได้ กอร์ปกับ วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาจากคณะสถาปัตยกรรม และทักษะความสามารถส่วนตัว ผม
นำมาประยุกต์ จนกลายเป็น หุ่นกระบอกจิ๋ว ที่สามารถเชิดได้จริงเหมือนหุ่นใหญ่...

       “ราวปี พ.ศ. ๒๕๔๖  ทางรัฐบาลไทย ได้จัดให้มีการประกวดหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์
(OTOP) ของเขตต่างๆ ในกรุงเทพฯ ผมจึงส่งหุ่นกระบอกจิ๋ว เข้าประกวด  และผลงานของ
ผมได้รางวัลชนะเลิศ คือได้เป็น OTOP ๕ ดาว...

       “จากนั้นมา...ก็เริ่มมีคนสนใจมากขึ้น  มีลูกค้าติดต่อมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  ส่วนใหญ่เป็นชาว
ต่างชาติ  โดยเฉพาะ ชาวญี่ปุ่น มักซื้อไปเป็นของที่ระลึก  ราคาของ หุ่นกระบอกจิ๋ว  เริ่มต้นที่
๒,๐๐๐ บาท หุ่นกระบอกตัวใหญ่  ราคาเป็น หลักหมื่น แต่สิ่งที่มีค่ามากกว่าเงินทอง คือ การ
ที่ผมได้อนุรักษ์  และเผยแพร่เอกลักษณ์ความเป็นไทย สู่สายตาชาวโลก  ซึ่งเป็นสิ่งที่ให้คุณค่า ซึ่งเป็นสิ่งที่ให้คุณค่ากับชีวิตผมมากที่สุด...